Voorbeschouwing seizoen 2007-2008

Zaterdag is het eindelijk zover, dan speelt Germinal Beerschot zijn eerste wedstrijd van het seizoen. De Kielse ratten mogen al meteen naar Dender om de promovendus het vuur aan de schenen te leggen. Het is maar de vraag of Beerschot dit jaar het "Janneke-en-Miekesyndroom" kan overwinnen. De traditie wil dat Beerschot stunt tegen topclubs en verliest van de kleine ploegen. Maar enig optimisme is wel op zijn plaats. Als de club stapsgewijs de top-5 wil binnensluipen, moeten we met de traditie breken. De gerichte aankopen tijdens het tussenseizoen moeten helpen van Beerschot terug een topploeg te maken. Maar hoe ziet die topploeg er dit jaar uit? Een overzichtje van de transfers:

Doelmannen: De onbetwiste nummer één tussen de palen was al zeven jaar Luciano Da Silva. Toch koos de Braziliaanse doelman dit seizoen voor een financieel aantrekkelijker avontuur in Groningen. Jeugddoelmannen Kristof Maes en vooral Kenny Steppe zetten een stap dichter naar de basis. Voorzitter Jos Verhaegen stelde zijn vertrouwen in de jonge Kenny Steppe. Niet geheel onterecht want Steppe geldt als een groot keeperstalent. Toch zag het bestuur het risico in van te starten met twee onervaren doelmannen. Daarom kwam Jan Moons terug naar het Kiel. Met zijn ervaring is hij de ideale begeleider voor onze twee jonge doelmannen.

Verdedigers: Het verdedigend compartiment leek vorig jaar op kaas met gaten. Jonas De Roeck en Igor Lolo verkasten voor dit seizoen al vrij snel naar respectievelijk AA Gent en Racing Genk. Beerschot ving hun vertrek op met enkele sterke gerichte aankopen. De Braziliaan Ederson Tormena en de Ivoriaan Arsène Né waren de eerste aankopen om centraal achterin voor versterking te zorgen. De rechtsback-positie leek echter nog niet al te secuur. Kris De Wree was nog ver van zijn normale niveau en Tim Vleminckx mist ervaring. Met Martijn Monteyne kwam de ideale oplossing. De jonge West-Vlaming kwam van Roeselare en is een enorm talent, getuige de interesse van de topclubs in België. Wat later kwam voormalig Ebbenhouten Schoen Nzelo Lembi nog over uit Oekraïne. Met nóg een centrale verdediger erbij konden enkele verdedigers naar een andere club uitkijken. Ninoslav Milenkovic verhuisde naar Sint Truiden. Jasper Vermeerbergen en Tim Vleminckx mochten vooralsnog blijven.

Middenvelders: Het Kielse middenveld is een kwaliteitsmiddenveld. Van de Argentijnse kwaliteitsinjectie bleven Hernan Losada en Gustavo Colman over. De club deed er alles aan om beide spelers langer te binden, wat ook lukte. De Franse linksmid Toufik Zerara betekende de eerste transfer voor Beerschot. Dickson Agyeman zag als verdedigende middenvelder geen speelkansen meer en vertrok naar FC Eindhoven. Helaas viel centrale draaischijf Gustavo Colman tijdens de voorbereiding uit met een oude blessure. Er kwam geen vervanger. Wamfor en King zijn nog steeds de verdedigende middenvelders in de kern. Maar King is door visumproblemen nog steeds niet op het Kiel neergestreken.

Aanvallers: François Sterchele. Zo kan je de Kielse aanval van vorig seizoen in twee woorden omschrijven. Hij nam 21 doelpunten voor zijn rekening. Maar zo'n spelers kan Beerschot vooralsnog niet houden, dus Sterchele ging naar Brugge. Björn De Wilde kreeg geen contractverlening en mocht ook opkrassen. Bleven over: Jurgen Cavens, Sanharib Malki en Vincenzo Verhoeven. Daar moest nog kwaliteit bijkomen. Oude bekende Tosin Dosunmu was de eerste. Na de transfer van Sterchele kwam targetman Bancé eindelijk naar het Kiel. Sanharib Malki ontpopte zich in de voorbereiding tot goalgetter waardoor er drie volwaardige spitsen zijn. Jurgen Cavens is dat niet, zijn beste plaats ligt eerder in steun van de aanvallers.


Hoe maak je met zo'n kern een goede ploeg? Simpel, op elke positie stel je de sterkste speler voor die positie op. Dan krijg je ongeveer zo'n elftal:



Jan Moons staat als titularis in doel. De beste oplossing is dat Moons de meeste wedstrijden in doel staat en dat Steppe tegen de kleinere ploegen mag proberen. Zo kan hij doorgroeien.
De verdediging staat vooral centraal veel sterker met Lembi en Ederson. Arsnène Né dient als doublure achterin. Hij is mijns inziens evenwaardig aan Ederson maar heeft nog te weinig wedstrijdritme. Kurt Van Dooren zal enorm moeten knokken om nog een plaatsje in de ploeg te versieren. Met de broertjes Monteyne heb je twee opkomende flankverdedigers die voor gevaar kunnen zorgen.
Op het middenveld fungeert Colman als metronoom. Hij verdeelt mee het spel vanuit een centrale plaats op het middenveld, dicht gaten en kan zelf ook opkomen. King speelt als pure verdedigende middenvelder, loopt alles dicht en levert de bal in bij de andere middenvelders. De Belgische versie van het duo Pirlo-Gattuso als het ware. Cruz en Losada krijgen in dit systeem een vrije rol. Ze staan beiden op een flank maar verhuizen ook vaak naar het centrum. De opkomende flanken bewijzen hier hun nut. Het voordeel is dat de tegenstander moeilijk kan inschatten wat er gaat gebeuren. Aan creativiteit kan er dus geen gebrek zijn.
Voorin speelt Bancé als targetman. Zo'n speler missen we al jaren in de ploeg. Een kopbalsterke spits die altijd gevaarlijk is op voorzetten is een pluspunt in deze competitie. Naast Bancé krijgt Malki voorlopig de voorkeur op Dosunmu, omdat hij iets trefzekerder is. Dosunmu zoekt nog steeds zijn oude vorm. Misschien is een rotatiesysteem nog geen slecht idee in het begin van het seizoen om beide spelers ritme te laten opdoen. Uit de voorbereiding bleek dat je Dosunmu en Malki moeilijk naast elkaar kan zetten als spits. Ze hebben allebei dezelfde speelstijl en zijn daardoor te weinig complementair. Eén ding staat vast, we zullen François Sterchele hard missen.

Maar Beerschot zou Beerschot niet zijn moest het niet met pech te maken krijgen. Zaterdag kan de ploeg zoals eerder vermeld geen beroep doen op Colman en King. Startend vanuit mijn voorkeurselftal zal Harm Van Veldhoven waarschijnlijk Wamfor en Ederson op de plaatsen van respectievelijk King en Colman zetten. Kurt Van Dooren krijgt dan terug een kans achterin naast Lembi omdat Arsène Né nog geblesseerd is.

Het belangrijkste is dat zaterdag de speculatie plaats maakt voor de realiteit. Het is hopelijk niet te veel gevraagd dat die realiteit ook nog eens talloze mooie voetbalavonden oplevert. Een voorspelling maken over de plaats in het eindklassement is nog altijd gissen. Maar afgaande op het sterkste elftal kan een stunt er wel in zitten.
Mijn (optimistische) prognose: 4de plaats en bekerfinale