Ingepakt met een strikje errond

Wat is het toch fijn een Germinal Beerschot supporter te zijn. Gedichtendag is al een weekje voorbij, maar toch word ik lyrisch van ons huidige voetbal. Waar het op de boerderie van Club Brugge nog misliep, was het gisteren raak in het verre Limburg. Racing Genk ging voor het bijltje met een droge 1-3, en dat met een man meer! En wat nog meer, mijn pronostiek kwam ook uit!

Een uitgebreide analyse wil ik niet geven omdat ik er niet bij was. Maar aan de radio gekluisterd beleefde ik één van de spannendste wedstrijden van het seizoen. Van de ene emotie in de tegengestelde belanden op twee minuten tijd is trouwens niet gezond (van de 0-1 naar de 1-1 en de rode kaart voor Dosunmu). Het journaal van 22 uur kwam en ik zag het al helemaal niet meer zitten. Maar tot mijn grote verbazing stonden we na dat journaal met 1-2 voor en hoorde ik nog net hoe Hernan Losada voor waarschijnlijk het mooiste doelpunt in deze competitie tekende. Althans, tot dat besluit kwam ik na de samenvatting op Studio 1 te hebben gezien.

Tijdens die samenvatting lag ik meermaals dubbel met de originele doelpuntvieringen. Heerlijk hoe laconiek Ederson bleef staan na zijn goal. Het indianendansje aan de cornervlag na het doelpunt van Malki was ook een topper. Alsook de meditatie-oefening van de drie doelpuntenmakers na de pot van Losada. Het moet niet altijd een dubbele Toni-Sterchele-Verhoeven beweging zijn.

Nog een kleine bedenking waar de webmaster van 13forever me nog op wees: Met een betere afwerking en dus winst tegen Club Brugge en Lokeren zouden we nu op de eerste plaats staan. Die gedachte opent perspectieven voor de toekomst. En we doen ook nog mee voor de beker van België. Europees voetbal lijkt opeens heel dichtbij.
Chelsea, Chelsea, den Beerschot komt eraan!?