In your face

Wat is het toch heerlijk om op zo'n manier gelijk te krijgen. De 2-0 winst van zondagavond tegen het makke Anderlecht was om duimen en vingers van af te likken. Mooi voetbal, veel doelkansen (waarvan er volgende keer wat meer van mogen ingaan), stevige inzet gekoppeld aan efficiëntie...Anderlecht was nergens. De analyse in mijn vorig bericht was duidelijk ook een voorspelling.

Ook een pluim voor de Kielse aanhang. De sfeer was na lange tijd weer dik in orde. Het publiek stond als één man achter de ratten op het veld. Geen gefluit na gemiste kansen, geen geroep om andere spelers en een hoop grappige liedjes. Vooral Olivier Deschacht en Bart Goor moesten het ontgelden. Gevoelige lezers kunnen de volgende paragrafen beter overslaan. Dames en heren, ik stel u voor, de originaliteit van de Kielse ratten:

Tegen een constant mekkerende Nicolas Frutos:
"Frutos laat uw tiete zien"

Als reactie op het slecht vlaggen van de lijnrechter:
"En steek die vlag maar in Deschacht"

Na het openingsdoelpunt werd het:
"En haal die vlag maar uit Deschacht"

Over de niet-selectie van Olivier Deschacht voor de interland van zaterdag tegen Polen
"Ollie mag nie mee van de René"
"Ollie Ollie Ollie international"

Egyptenaar Ahmed Hassan zwaaide terug naar het Kielse publiek en kreeg prompt de volle laag
"In de sahara tussen de kamelen"

Bart Goor is al jaren de publiekslieveling op het Kiel
"Bartje Vaseline olé olé"
"Kheb den Bart zien zitten in Deschacht"

Na de onmenselijk vuile tackle van Deschacht, slechts bestraft met geel
"Homo Deschacht, homo Deschacht, homo, homo, homo Deschacht"

Het is de gewoonte dat supportersliedjes zacht op gang komen en dat steeds meer mensen beginnen meezingen. Zondag was dat even anders. Rond de 70ste minuut kwam uit het niets uit alle kelen van de spionkop tegelijk de ode aan de ijzersterke Europese reputatie van Anderlecht: "Schand van Europa!"

Zaterdag stond ik nog even stil bij de prestaties van Ederson Tormena. Vandaag wil ik de loftrompet blazen over Justice Wamfor en Didier Dheedene. Hoe deze twee heren de laatste twee weken spelen is gewoon magnifiek.

Wamfor heeft een nieuwe taak als mandekker gekregen en die vervult hij met verve. Zo hield hij al drie weken op rij de gevaarlijkste man van de tegenstander uit de match. Bij Westerlo was dat Coelho, bij Roeselare Kpaka en bij Anderlecht (nuja, gevaarlijkste man) Hassan. Hij zorgt voor een verdubbeling van de zekerheid achteraan. Jerommeke leest allicht deze blog en heeft zich herpakt na mijn kritiek.

En wat dan te zeggen over Didier Dheedene. De oude krijger kende vorig jaar een zwak seizoen met typische Didierkes (lange ballen die zo ver vliegen dat niemand er nog aan kan). Maar dit seizoen toont hij waarom hij zo lang bij de Oostenrijkse topper Austria Wien mocht spelen. Dheedene was overduidelijk gebrand op een revanche tegen zijn vroegere club. Kers op de taart zondag was zijn magistrale lobje (jawel u leest het goed, een lobje van Didier Dheedene) aan de eigen backlijn over een Anderlecht-spits naar Pieter-Jan Monteyne. Didier Brazil schreeuwde zijn ploegmaats naar de overwinning en zag dat het goed was.

Waarom Anderlecht geen drie punten pakt op het Kiel

Het is geen nieuws dat Germinal Beerschot tegen topclubs net dat tikkeltje meer kan. Toch pakten Racing Genk en Club Brugge dit seizoen de volle pot op het Kiel. Maar als het van Beerschot afhangt, zal Anderlecht daar zondag niet in slagen. Meer nog, de ploeg en de supporters zijn gebrand op een afstraffing van de dikke nekken van Brussel. Normaal kan dat geen probleem zijn tegen een Anderlecht dat deze competitie doorzwalpt. Het Europese gelijkspel van donderdag tegen Aalborg zal er ook weinig goed aan doen.

Een kleine analyse van enkele belangrijke Anderlecht-spelers: Boussoufa is geblesseerd, Hassan verliest de bal meer dan hij hem aan de voet heeft, Akin is heel wisselvallig, Frutos kan niet scoren buiten de kleine rechthoek, Polak raakt niet bij de voorste box, Juhasz en Pareja klungelen achteraan, Deschacht wil veel maar kan weinig...Misschien overstijgt mijn supportershart wel de neutraliteit in deze analyse, maar toch.

Zelfs als Beerschot het niveau van tegen Roeselare haalt, hakken ze Anderlecht in de pan. Spitsen Tosin Dosunmu en Sanharib Malki hebben beiden veel vertrouwen geput uit de 2-0 winst tegen de West-Vlamingen. Mits meer efficïëntie lijkt een stunt opnieuw in de maak. En dan is er uiteraard ook Gustavo Colman. Het is geen toeval dat sinds de terugkeer van de maestro Beerschot een 9 op 9 behaalde. Het positieve is dat hij ook andere spelers beter laat spelen. Hernan Losada was al een tijd uit vorm, maar nu hij weer met zijn Argentijnse vriend kan spelen is zijn vormcurve alleen maar gestegen.

Tel daarbij de prestaties van Ederson Tormena. De jonge Braziliaan is al enkele weken de beste man op het veld bij Beerschot. Zelf pleitte ik er al voor dat hij als verdediger achteraan moet aantreden. Maar Ederson blinkt duidelijk uit op het middenveld. Zijn verdedigende kwaliteiten komen goed tot uiting, maar er is ook plaats voor offensieve uitleving. De Braziliaanse beer is een constante dreiging bij stilstaande fases. Geen wonder dat hij momenteel de topschutter is van Beerschot. De voorheen nobele onbekende van Juventude is gewoon niet meer uit de ploeg weg te denken. Zijn kapsel wel.

Een laatste kleine kanttekening gaat nog uit naar Kenny Steppe. De jonge doelman verlengde zaterdagmiddag zijn contract tot eind 2011. Het bestuur brak zelf het contract open en toont daarmee de appreciatie voor de prestaties van de goalie. Niet meer dan terecht.