Wat me zaterdag is opgevallen

-Colman is inderdaad goed op weg om de nieuwe Messias te worden.

-Vincenzo Verhoeven is dat niet.

-De dubbele Sterchele van Vincenzo Verhoeven ging er kilometers over.

-Martijn Monteyne speelde zijn beste wedstrijd sinds zijn overstap.

-Ederson Tormena is de rots in de branding. Geef die jongen een contractverlenging.

-Als Lembi terugkeert mag Van Dooren zijn plaats afstaan. Dheedene is véél beter.

Gustavo, verlos ons van het kwade

In tijden van malaise keert de mens zich naar zijn geloof. Denk maar aan de bedevaarten naar Scherpenheuvel van Westerlo-spelers Ogunsoto en Sarki. De Beerschot-supporters hebben eerder nood aan een Messias. Met kindje Jezus al ruim 2000 jaar ver boven (of onder of tussen, hangt al af van je geloof) de zoden was die taak in het verleden vaak weggelegd voor Daniel Cruz. De Colombiaan kreeg niet voor niets de bijnaam "God's Son". Maar Cruz is ook maar een menselijke Messias en kan ons niet bijstaan door zijn blessure. Hoog tijd voor een andere Messias. Teveel druk op iemands schouders leggen is niet goed. Maar Gustavo Colman, daal neer naar de heilige Kielse grasmat en verlos ons van het kwade.

Na een blessure die dateert van de voorbereiding is het hoog tijd voor het wederoptreden van de Argentijnse metronoom. Al enkele weken strooide hij bij de reserven de ene prachtige pass na de andere rond. Nu hij terug stilaan in vorm geraakt moet hij zaterdag tegen Brussels spelen. Trainer Harm Van Veldhoven heeft geen keuze want onze enige overblijvende creatieve middenvelder Hernan Losada is geschorst. Na het debacle op het veld van Standard is het nu tijd voor de wederopstanding. Als een klasbak als Gustavo Colman in vorm is, kan dat geen probleem vormen tegen het oude RWDM.
Moge mijn optimisme bevestigd worden.

Beerschot, this is your wake up call!

Slecht spelen en toch nog onverdiend punten pakken, het lijkt wel alsof Beerschot het handelsmerk van Anderlecht heeft overgenomen. Tegen AA Gent was het weer van dat. Vooral de eerste helft was een niveau om je als speler, trainer, bestuurslid én supporter voor te schamen. De tweede helft was iets beter maar slechts dankzij de scheidsrechter sleepte Beerschot nog een punt uit de brand. Het werd 2-2. Waar liep het gisteren mis? Een overzichtje.

1. Een gebrek aan een systeem: Met wat goede wil zag je nog een 4-4-2 systeem in de ploeg. In die zin dat er vier verdedigers, vier middenvelders (eigenlijk drie want Cavens is een halve spits) en twee spitsen op het veld stonden. Daar bleef het bij. Al weken lopen de spelers zomaar wat door elkaar. Het schrijnendst was nog de rechterflank. Jurgen Cavens speelde als linkermiddenvelder, dus dan verwacht je ook op rechts een middenvelder. Niet was minder waar, waardoor een slecht spelende Martijn Monteyne verzoop. Van spitsen verwacht je ook niet dat ze de bal telkens op het middenveld komen ophalen. Maar dat deden Tosin Dosunmu en Sanharib Malki juist wel.

2. Nzelo Lembi op de bank: De verdediging van Beerschot acteerde dit seizoen eindelijk terug een beetje op niveau en dat was te danken aan één man. Die man zat zondag op de bank waardoor achteraan alle niveau wegviel. Wat bezielt Harm Van Veldhoven om een klasbak als Lembi niet op te stellen? Akkoord, tegen Cercle Brugge speelde Lembi niet zijn beste wedstrijd, maar Kurt Van Dooren speelt al ruim twee seizoenen op een slecht niveau en staat nog steeds in de basis. Didier Dheedene was nog de beste verdediger, maar hij moest wel alle fouten van de andere verdedigers oplossen. Triest, als je weet dat diezelfde Dheedene vorig jaar geen plaats waard was achteraan.

3. Wamfor klungelt erop los: Justice Wamfor is een man van uitersten. Soms speelt Jerommeke een schitterende wedstrijd waarin hij elke bal recupereert en mooi inlevert. Maar even vaak staat Justice te klungelen. Gisteren was weer zo'n dag. Akkoord, de balrecuperatie van Wamfor was bij momenten goed, maar als je dan meteen weer de bal terugspeelt naar de tegenstander, zijn we uitgepraat. King beheerst wel het talent om de bal af te pakken en meteen af te spelen, dus waarom moet hij dan op de bank starten?

4. Losada vindt zijn draai niet: Vorig jaar maakte hij nog meerdere tegenstanders horendol met zijn prachtige dribbels. De Argentijnse middenvelder deed dat nota bene vanop de rechtsachter. Dit jaar is het heel wat minder. Het verhaal van Samson die zijn krachten verloor bij het knippen van zijn haren, lijkt stilaan van toepassing op Losada. Tegen Gent mocht de sterke middenvelder eindelijk op de nummer tien aan de slag. De positie die normaal op zijn lijf geschreven staat. Maar helaas, gevaar kwam er niet uit. Misschien betert het wanneer zijn maatje Gustavo Colman terug wedstrijdfit is, wie weet. Maar eigenlijk zou het daar niet aan mogen liggen.

5. Harm weet het niet meer: De wedstrijdanalyse van onze goede vriend Harm Van Veldhoven zegt alles. De trainer vond dat Beerschot de winst verdiende en wilde niet toegeven dat de beslissingen van scheidsrechter Simon op z'n minst dubieus waren te noemen. Een echte verrassing is dat niet als je de ploegopstelling van Harm ziet. Het lijkt wel alsof hij de hersenschudding van Lembi heeft overgenomen.

Natuurlijk waren er enkele lichtpunten. Ederson Tormena bewees met zijn derde goal nog maar eens dat hij de laatste weken bij de beste spelers hoort. Toch is het erg gesteld als je gevaarlijkste speler een verdedigende middenvelder is. De invalbeurt van Aristide Bancé ging ook niet onopgemerkt voorbij. De boomlange spits mocht slechts vijf minuten meedoen, maar kon wel overtuigen. Al wat fout liep in zijn vorige wedstrijden, liep nu goed. Hij won gemakkelijk elk kopbalduel en durfde hard op doel trappen. Een schot van hem resulteerde ook in de gelijkmaker. Bancé verdient terug een kans op basis van deze vijf minuten.

Maar toch, Beerschot moet dringend wakker worden voor het te laat is en we moeten vechten tegen de degradatie. Alle hoop is gevestigd op Gustavo Colman, die binnen enkele matchen terug moet meedoen. Maar kan hij de ploeg wel alleen dragen?