maandag 12 november 2007

In your face

Wat is het toch heerlijk om op zo'n manier gelijk te krijgen. De 2-0 winst van zondagavond tegen het makke Anderlecht was om duimen en vingers van af te likken. Mooi voetbal, veel doelkansen (waarvan er volgende keer wat meer van mogen ingaan), stevige inzet gekoppeld aan efficiëntie...Anderlecht was nergens. De analyse in mijn vorig bericht was duidelijk ook een voorspelling.

Ook een pluim voor de Kielse aanhang. De sfeer was na lange tijd weer dik in orde. Het publiek stond als één man achter de ratten op het veld. Geen gefluit na gemiste kansen, geen geroep om andere spelers en een hoop grappige liedjes. Vooral Olivier Deschacht en Bart Goor moesten het ontgelden. Gevoelige lezers kunnen de volgende paragrafen beter overslaan. Dames en heren, ik stel u voor, de originaliteit van de Kielse ratten:

Tegen een constant mekkerende Nicolas Frutos:
"Frutos laat uw tiete zien"

Als reactie op het slecht vlaggen van de lijnrechter:
"En steek die vlag maar in Deschacht"

Na het openingsdoelpunt werd het:
"En haal die vlag maar uit Deschacht"

Over de niet-selectie van Olivier Deschacht voor de interland van zaterdag tegen Polen
"Ollie mag nie mee van de René"
"Ollie Ollie Ollie international"

Egyptenaar Ahmed Hassan zwaaide terug naar het Kielse publiek en kreeg prompt de volle laag
"In de sahara tussen de kamelen"

Bart Goor is al jaren de publiekslieveling op het Kiel
"Bartje Vaseline olé olé"
"Kheb den Bart zien zitten in Deschacht"

Na de onmenselijk vuile tackle van Deschacht, slechts bestraft met geel
"Homo Deschacht, homo Deschacht, homo, homo, homo Deschacht"

Het is de gewoonte dat supportersliedjes zacht op gang komen en dat steeds meer mensen beginnen meezingen. Zondag was dat even anders. Rond de 70ste minuut kwam uit het niets uit alle kelen van de spionkop tegelijk de ode aan de ijzersterke Europese reputatie van Anderlecht: "Schand van Europa!"

Zaterdag stond ik nog even stil bij de prestaties van Ederson Tormena. Vandaag wil ik de loftrompet blazen over Justice Wamfor en Didier Dheedene. Hoe deze twee heren de laatste twee weken spelen is gewoon magnifiek.

Wamfor heeft een nieuwe taak als mandekker gekregen en die vervult hij met verve. Zo hield hij al drie weken op rij de gevaarlijkste man van de tegenstander uit de match. Bij Westerlo was dat Coelho, bij Roeselare Kpaka en bij Anderlecht (nuja, gevaarlijkste man) Hassan. Hij zorgt voor een verdubbeling van de zekerheid achteraan. Jerommeke leest allicht deze blog en heeft zich herpakt na mijn kritiek.

En wat dan te zeggen over Didier Dheedene. De oude krijger kende vorig jaar een zwak seizoen met typische Didierkes (lange ballen die zo ver vliegen dat niemand er nog aan kan). Maar dit seizoen toont hij waarom hij zo lang bij de Oostenrijkse topper Austria Wien mocht spelen. Dheedene was overduidelijk gebrand op een revanche tegen zijn vroegere club. Kers op de taart zondag was zijn magistrale lobje (jawel u leest het goed, een lobje van Didier Dheedene) aan de eigen backlijn over een Anderlecht-spits naar Pieter-Jan Monteyne. Didier Brazil schreeuwde zijn ploegmaats naar de overwinning en zag dat het goed was.

Geen opmerkingen: